Muis

Zaterdagochtend vroeg was ik al ver voor de wekker wakker met het gevoel bijna niet te hebben geslapen. Zodra ik beneden ben werd er op het keukenraam geklopt en stond mijn dierbare vriendin voor de deur.
Kopje koffie, beetje ontbijt (lukte niet zo erg) en daarna alle dozen en spullen, die al een dag in de woonkamer klaar stonden, in de gehuurde kar pakken.
Terwijl we daarmee bezig waren kwam mijn zusje met mijn kleine neefje van net 1 jaar. Ze kwam helpen met inpakken en uitzwaaien en natuurlijk om Vogel mee naar haar huis te nemen, zodat hij het weekend bij haar en de kinderen kon logeren.
Alles ingepakt in de auto en de kar, nog een laatste knuffel aan tante, neefje (zou hij haar nog herkennen als ze weer komt?) en natuurlijk een stevige omhelzing van Muis en Vogel. Daarna ging mijn zusje weg. Knuffel voor mij en natuurlijk voor Muis van mijn lieve vriendin en zij ging ook weg.
Tja, toen moest Muis nog van alle dieren afscheid nemen, vooral van haar eigen kat "Frutsel" en onze hele oude dame (die ze waarschijnlijk niet meer in leven zal aantreffen).
Uiteindelijk in de auto met de kar erachter en gaan, op naar Roeselare, België....
Onderweg kwamen we er ineens achter dat het onze trouwdag was, totaal vergeten!!

Zondagochtend was ik ook al voor de wekker wakker en had al net zo slecht geslapen als de nacht ervoor. We hadden de avond ervoor in een pizzeria gegeten met z'n drietjes en daarna Muis bij haar "kot" afgezet. Wij sliepen in een hotelletje in de buurt. Toen de eigenaresse hoorde dat wij van zo ver kwamen en onze dochter in Roeselare  achterlieten voor de studie, gaf ze direct haar kaartje en privénummer aan Muis. Voor het geval er ooit iets was en wij niet snel konden komen of voor praktische informatie. Zo ontzettend lief!! Als iedereen zo lief voor mijn meisje gaat zijn dan komt het wel goed daar!
Na het ontbijt hebben we samen met Muis de laatste dingen opgehangen en de meeste dozen uitgepakt. Haar kot was een huis geworden. Nu moet het nog een thuis worden, maar ik denk dat dat wel gaat lukken.

Maar ja, toen kwam het moeilijkste, we moesten afscheid nemen en zonder Muis weer terug rijden naar Groningen.... Tranen, knuffels en niet weg willen....
De Nederlandse grens over gaan en eigenlijk terug willen rijden en haar ophalen...
Maar ook zo ontzettend trots op onze super stoere en dappere Muis!!
Lief, mooi  Muisje, ik mis je nu al, maar ik wil dat je daar een hele fijne studie tijd gaat hebben en geniet, maak nieuwe vrienden, leer, studeer en wordt gelukkig! Ik hou van je en ben er trots op dat ik jouw moeder ben!