Pasen 2

Het is nu 2e paasdag, de zon schijnt, de konijntjes genieten in de tuin van hun vrijheid en het zonnetje, de 1e was zit in de machine en ik heb het rijk voor mij alleen! Manlief is met de Kabouter en het Vogeltje en een neefje die is blijven logeren, naar het zwembad. De Muis is weg voor een studieopdracht en ik installeer mij met een lekkere kop koffie achter mijn laptopje.

Wat een zon!! En wat een stilte.....

Gisterochtend rustig opgestaan en een heel simpel ontbijt (in pyjama) en daarna begon bij ons de voorbereiding voor de paaslunch voor 16 man!

Er moest nog brooddeeg gekneed en gebakken worden, eitjes gekookt en geverfd, de tafel(s) klaargezet en toen werd de (paas)spanning ons Vogeltje eventjes te veel. (Eén van zijn fascinatie's zijn alle feesten, dus hij leeft helemaal toe naar een feestdag en dan is het op de dag zelf soms gewoon te spannend.) Vogeltje flipte,  dus die moest even op zijn kamer tot rust komen. Tot honderd tellen is erg moeilijk als je helemaal gespannen bent (hij ging van 40 terug naar 30), dus met een beetje hulp van mij kwam hij gelukkig wel, rustig geworden, aan bij 100. Daarna was het tij gekeerd en was ons mannetje weer gezellig.

Toen mijn zusjes en gezinnen er waren en alles op tafel stond hebben we met z'n allen heerlijk, uitgebreid geluncht. Waarna alles op tafel bleef staan, dus met name de kinderen bleven langs de tafel lopen om een paaseitje of ander lekkers te pakken. De lunch is uiteindelijk ook nog een avondmaaltijd geworden, er was immers meer dan genoeg te eten... 

Daarna opruimen, stofzuigen, het overschot aan stoelen weer naar boven en nagenieten, bij ons persoonlijke paasvuur, van een heerlijke, gezellige dag met familie. Ik geniet er altijd zo van hoe ongedwongen het altijd gaat als wij bij elkaar zijn, hoe de gezinnen met elkaar vervloeien en de kinderen van iedereen lijken te zijn. 

Helaas had ik echt tijd te kort om alle zakjes af te krijgen om alle neefjes en nichtjes één mee te geven....

Kennismaking.

Na het lezen van veel verschillende blog's ben ik toch wel aangestoken. Dat wil ik ook!!
Dus, bij deze, mijn eerste blogje.

Het lijkt mij handig om mezelf een beetje voor te stellen.
Om te beginnen ben ik 39 jaar, hoewel mijn man en dochter mij graag plagen met mijn aanstaande 40e verjaardag. Ik blijf hen (en mezelf) maar vertellen dat dat nog heeeeeel lang duurt, pas in de zomer....
Ik ben moeder van 3 prachtige, grote kinderen, een Kabouter, een Muis en een Vogeltje. Onze Kabouter is inmiddels 21 jaar en is eigenlijk een GVR (Grote Vriendelijke Reus). Hij woont niet meer thuis, maar vanwege zijn autisme en verstandelijke handicap woont hij in een prachtige instelling hier in de buurt.
Onze Muis is 18 jaar en bezig met afstuderen van het MBO. De plannen zijn om in de zomer het nest te verlaten, al moet moeders daar nog echt niet aan denken...
Gelukkig blijft ons Vogeltje nog wel lekker een tijdje in ons nestje wonen. Hij is nu 13 jaar en ook hij heeft een tikje van de autistische molen gekregen, maar ach, het zit ons niet in de weg. Zijn grootste passie's zijn Lego Ninjago en Disneyland.
Samen met deze prachtige kinderen en echtgenoot heb ik 3 lieve katten en 3 eigenwijze konijnen. De laatsten wonen niet bij ons in huis, maar hebben onze tuin overgenomen. (Al moet ik zeggen dat het slechte tuiniers zijn!)

Tot slot, ach ja, moeders komen in hun eigen verhaal altijd als laatste, moet ik natuurlijk ook nog iets over mijzelf vertellen... Ik ben verpleegkundige, werk wat ik met heel veel liefde doe. Op dit moment werk ik 3 dagen per week.
Vorig jaar ben ik door ziekte gedwongen om wat rustiger aan te gaan doen, heel lastig voor mij, maar uiteindelijk heeft het toch ook echt wel een groot voordeel gehad. Namelijk dat ik weer tijd en ruimte maakte om creatief bezig te zijn. Ik ben altijd bezig geweest met (kleding) naaien, taarten bakken, meubels opknappen of juist zelf maken en klussen in en om het huis. Maar de laatste jaren maakte ik daar steeds minder tijd voor vrij en nu merk ik dat ik dat toch wel heel erg heb gemist!! Ik geniet van al mijn projecten en dat zijn er de afgelopen maanden vele geweest. Het laatste is dat ik mezelf heb leren haken en mijn haaksels liggen inmiddels door het hele huis (mede dankzij de monsterkat van mijn dochter die heel graag poesbalt met mijn kleine haaksels).

Dit is mijn project van vandaag, een slinger van haasjes en zonnetjes. Tenminste dat moet het gaan worden. Een zonnige slinger voor pasen.

Goed, ik hoop dat ik tijd heb (maak) om regelmatig iets hier te plaatsen. Iets over mijn projecten, over mijn leven, mijn dieren of over mijn gedachtenspinsels....