zondag 30 juni 2013

Ons Vogeltje

Naast mij op tafel liggen beginselen van juffenbedankjes klaar.  Niet de standaard, het is zomervakantie- bedankjes, maar de "ik-neem-afscheid-van-school-bedankjes".
Ons Vogeltje neemt dinsdag aanstaande definitief afscheid van school. Niet omdat hij klaar is, niet omdat hij dat wil, niet omdat wij als ouders dat het beste vinden, maar omdat het moet! Van school...
Ons Vogeltje is nu 14 jaar, dus veel te jong om van school te gaan maar we hebben geen keus.
Hij zit, nu nog, op het speciaal onderwijs. Daar zouden ze toch met zijn PDD-NOS om moeten kunnen gaan, zou je zeggen. Tja, zou je denken inderdaad... Thuis hebben wij ook weinig tot geen problemen met hem, afgezien van de "dood normale puber misdragingen". Maar op school gaat het niet meer.
En de reden? Bezuinigingen!
De school, speciaal voor hen gebouwd, heeft lokalen geschikt voor klasjes van maximaal 6 tot 8 kinderen. Nu zitten er 11 kinderen (lees pubers met grote lijven) in en dan nog een juf en een klassenassistent. Dat zijn veel te veel mensen in een te kleine klas! Dus, veel te veel geluid, indrukken en prikkels voor ons Vogeltje om te kunnen handelen. Laat staan om dan nog iets te kunnen doen, leren of maken. Resultaat? Hij is volledig overprikkeld op school en duwt letterlijk en figuurlijk de mensen om hem heen aan de kant. Hij heeft meer ruimte en rust nodig!
Daar komt nog eens bij dat de school een derde van het personeel (leerkrachten en ondersteunend personeel) heeft moeten ontslaan. Tja, en wie zijn daar de dupe van?
Precies, de kinderen waar de school voor opgezet is....

En dus zit ons Vogeltje al een paar weken op maandag, dinsdag en woensdag alleen, met een boventallige (en nu nog in dienst zijnde) juf in de vergaderruimte te werken. En de rest van de week hebben wij hem thuis.
Dinsdag mag hij nog één keer bij een etentje in de klas zijn en dan neemt hij ook definitief afscheid van zijn klas, van zijn juffen en van zijn school. En dan? Tja, dan heeft hij zomervakantie...

En wat hij na de zomervakantie gaat doen is nog niet zeker.
Hij is 14, dus te jong voor dagbesteding. Hij is te hoog functionerend voor een dagverblijf voor verstandelijk gehandicapte kinderen. Hij is "te moeilijk" voor school. Te jong om thuis te zitten en te slim om niets te doen.
Dus... De enige mogelijkheid die wij konden vinden bij ons in de buurt is een zorgboerderij die ook onderwijs kan bieden.
We zijn op twee wezen kijken en praten en één daarvan sluit erg aan bij onze manier van denken, opvoeden en kijken naar mogelijkheden. Vogeltje gaat vrijdag aanstaande een ochtend proefdraaien bij deze boerderij.
Ideaal? Nee, maar blijkbaar willen wij te veel voor ons kind... Blijkbaar willen wij iets wat in deze maatschappij niet haalbaar is. Onze kinderen, met een gebruiksaanwijzing, zijn blijkbaar te duur....

Op dit moment ben ik een beetje moegestreden en verdrietig, maar moet het leuk maken voor ons Vogeltje om een afscheidscadeautje te maken voor zijn juffen....

Dus, vandaag geen trotse foto's van mooie zelfgemaakt projecten, maar een zucht van een moeder.

Dit zijn zijn cadeautjes geworden. Hebben we net samen gemaakt. Op de achterkant staat een boodschap voor alle juffen.
De sleutelhanger met de taart, daar hangt een busje aan, die is voor zijn lieve buschauffeuse.

14 opmerkingen:

  1. Ik kan zo met je meevoelen. De bezuinigingen treffen mensen zoals jullie Vogeltje. Het maakt me zo verdrietig dat de maatschappij zo weinig overheeft voor mensen die net wat meer ruimte, tijd en aandacht nodig hebben om goed te kunnen functioneren. Werkgevers ook.
    De zorgboerderij klinkt als een goede mogelijkheid. Ik hoop echt dat het aansluit bij wat Vogeltje wil en kan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ja het valt niet mee op geschikte plekjes voor onze kinderen met gebruiksaanwijzingen te vinden.
    En het vreet energie. Maar houd vol jouw vogeltje heeft je nodig. En wie weet hoe fijn het voor hem is op de zorgboederij
    sterkte groetjes joke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een verhaal weer en weer die stomme bezuinegingen.
    En niets zo erg als een je kind met problemen te zien. Wij kennen zulk een soort problemen, alleen precies andersom. Onze grote prop gaat te snel, veel te snel. En dat kunnen ze op school ook niet handelen. Er moet eigenlijk extra begeleiding komen, maar die is er niet zomaar. Nou ja je kent het wel. Ok jullie vogel heeft het erger, het lijkt me vreselijk, helemaal als je zelf andere dingen voor ogen hebt, en die dan niet kunnen worden waargemaakt gewoon omdat het niet kan, terwijl het wel kan. Ongeloof dat is het enige dat je dan nog over hebt.
    Hoop dat jullie vogel op de zorgboerderij het enorm naar z´n zin gaat hebben!
    Heel veel succes!
    Lieve groet,
    Hurms

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik werk op een reguliere basisschool, en ook wij hebben te maken met bezuinigingen...afgelopen jaar had ik een groep 8 met 34 kinderen en geen extra handen.
    Ik kan me voorstellen hoe je je voelt...ik hoop dat er voor jullie een passende oplossing is...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. ik wens u veel sterkte en kracht in elke beslissing dat jullie nemen
    en bedankt voor het delen van onze blogjes
    groetjes uit arnhem soraya

    BeantwoordenVerwijderen
  6. wow, wat een heftig verhaal zeg!!
    Dapper dat je er toch een feestje van wilt maken, voor hem!!
    Veel zegen en een dikke knuffel!
    Liefs Theetje

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ach, ach, ach.... waar zijn we in Nederland mee bezig???
    Weer een goed voorbeeld van de verkeerde dingen wegbezuinigen. Ik kan hier zo boos om worden he!
    Als je niet precies in deze maatschappij past, tel je dus blijkbaar niet mee, en val je overal buiten...
    Maar wat een respect heb ik voor jou als moeder, meid! Dat je ondanks al deze grote tegenwerkingen , en muren waar je tegenaan loopt, toch nog de kracht weet te vinden om het voor jullie Vogeltje aangenaam en leefbaar te maken.
    Jullie Vogeltje komt er wel , daar ben ik van overtuigd!
    Sterkte lieve meid, dikke knuffel xxxxxxxxxxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Het maakt me boos en verdrietig en helaas ook wij komen het veel tegen...(www.ganzert.nl) ik wens je veel wijsheid en geluk en blijf bij je gevoel...Jullie vogeltje boft maar met zulke ouders!
    X Es

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dat is wel heel vervelend. Maar ik geloof dat niets zonder reden gebeurd. Als er 1 deur dicht wordt gegooid zie je vanzelf dat er een andere deur open is gegaan. Klinkt een beetje cliché, dat weet ik. Maar ik weet ook uit eigen ervaring dat het echt zo werkt. Evengoed sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Oh wat vreselijk, ik lees dit verhaal echt met tranen in m'n ogen. Kinderen worden letterlijk weg-bezuinigd. Er wordt nergens rekening meegehouden. Als moeder van een speciaal kind wéét ik hoe moeilijk het is, iédere keer het gevecht met school als je kind niet in de juiste lijn loopt. Mijn kind is met z'n slechthorendheid 'te goed' voor speciaal onderwijs maar eigenlijk weten ze hier niet goed hoe ze het moeten aanpakken. Hij zit in een klas van 28, volgend jaar 30. Mag gelukkig wel vaak de klas uit om apart (met een remedial teacher) z'n werk en toetsen te maken. Ik moet er niet aan denken dat ze wordt wegbezuinigd, zij is mijn held! Wees trots op jezelf op wat je voor je knul doet, hoe je vecht voor hem, hoe je tóch probeert hem een fijne toekomst te geven. Ik hoop echt dat je zoon weer gaat opbloeien en het weer fijn krijgt. Willen we dat niet allemaal, gelukkige kinderen?! Liefs van Syl

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een ontzettend lieve reacties van jullie allemaal...
    Ik heb dit stuk ook zitten schrijven met een dikke keel van de ingehouden tranen en nog zitten ze hoog. Maar goed, morgen een spannende dag, dan gaat hij op de zorgboerderij proefdraaien.
    Nu maar hopen dat hij het leuk vindt en zij hem leuk vinden....

    Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lieve Goudhaartje,
    Ik lees je bovenstaande berichtje nu pas. Wat in en in triest deze verkeerde bezuinigingen.
    Een leerplicht wet tot kinderen 18 jaar zijn en kinderen in het speciale onderwijs dan weg bezuinigen. Heb er gewoon geen woorden voor. En natuurlijk "knok" jij voor je vogeltje! Ik hoop dat je vogeltje op zijn plek zit op de zorgboerderij! Dat hij daar straks met veel plezier komt, er zijn draai kan vinden en datgene kan bereiken wat in zijn vermogen ligt.
    Niet alleen je vogeltje, maar ook zijn ouders verdienen dit!

    Liefs en heel veel sterkte,
    Lot

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik ben heel benieuwd hoe je zoon het vond met proefdraaien !

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Te veel willen voor je kind kan volgens mij niet, we willen toch allemaal het beste voor ons kind ? Een zorgboerderij waar ook nog geleerd kan worden lijkt mij in dit geval een goede oplossing, de tijd zal het leren. Wens je sterkte ! en succes :-) xxx

    BeantwoordenVerwijderen