Inmiddels heeft hij dinsdag afscheid genomen op school, wat een emotionele dag was voor ons allemaal. Zelfs Muis ging die dag mee om Vogel op te halen uit school. Zijn juffen waren erg blij met de sleutelhanger.
Donderdagavond was juist een heel feestelijk afscheid van een opleiding, Muis is afgestudeerd, MBO dierverzorging en kreeg haar diploma! Supertrots op onze muis. Mijn jongste zusje was daar ook bij en we maakten al plannen voor als haar dochter (die na de zomer de zelfde opleiding gaat starten) haar diploma zal krijgen....
Maar ook dit was naast heel feestelijk, ook wat dubbel. Mijn mooie, lieve Muis gaat echt eind augustus naar België om verder te studeren. Ze gaat naar Roeselare, daar dierzorg op HBO niveau studeren. Dat kan helaas niet in ons kikkerlandje. Aan de ene kant vind ik het super stoer van haar, maar aan de andere kant, mijn meisje gaat wel heel ver weg wonen.... Het is hier met de auto ruim 5 uur rijden vandaan en met de trein ruim 7 uur. Dus niet even te doen voor een weekendje....
Maar goed, verder met onze "eventful week". Op vrijdagochtend stond ons de volgende spannende activiteit te wachten, de eerste kennismaking van ons Vogeltje op de zorgboerderij. Hij zat aan me vastgekleefd...
Ik wil niet blijven, ik wil niet hier zijn, ik wil naar school, jij mag niet weg... Pff, probeer dan maar eens weg te gaan en hem achter te laten. Niet gedaan dus.
We hebben ruim een uur rond gekeken met hem, alle dieren bezocht en er zijn zo veel babydieren!! Afgesproken dat we deze week een 2e poging doen nu hij het heeft gezien.
Na een dag voorzichtig eens gepolst bij Vogel hoe hij er nu over dacht en wat hij de leukste dieren had gevonden. Het allerliefste vond hij de kittens, wel 2 nesten met pluizige schatjes hadden ze daar. (Het is dat ik 3 katten eigenlijk al te veel vind in huis, anders hadden we er een hele berg mee naar huis genomen!)
En hij beloofde me dat hij de volgende keer wel zaal blijven.
Nu hebben we de afspraak dat hij morgenochtend eerst eens een uurtje blijft en dan mag ik hem weer komen halen. Ben benieuwd...
Maar goed, het was natuurlijk ook tijd voor onze jaarlijkse traditie aan het eind van het school jaar.
De "we-hebben-weer-een-heel-jaar-overleefd-het-is-vakantie-taart"!!
Chocolademousetaart..... ZALIG..... En we hadden hem allemaal absoluut verdiend!
De bloembakken die ik begin dit jaar had beplakt met bloemen hebben inmiddels totaal andere bloemen gekregen. Helaas lieten de geplakte bloemen redelijk snel los van de bakken, de lijm wilde niet blijven zitten.
Maar ja, zo met de echte bloemen is het ook een veel mooier uitzicht.
Over bloemen gesproken, mooi hè? Met de klok mee, witte jasmijn, witte rozen, schitterende roze pioenrozen en tot slot wit/roze cosmea. Genieten!!
Zo mooi... En al die rijkdom staat gewoon bij mij in de tuin...
Ik kreeg al snel gezelschap van Pucca die luid spinnend naast me op de warme tuintafel ging liggen. Nu was ik duidelijk niet meer de enige die genoot, Pucca kan met met erg veel overtuiging laten merken dat ze geniet! En, geef haar eens ongelijk...
Tussen de bedrijven door ben ik af en toe nog aan het werk en zelfs nog aan het naaien en haken, maar dat komt een volgend blog wel weer...
Geniet van het mooie weer, lieve volgers!
(Oh help, over 20 dagen kan ik niet meer volhouden dat ik nog-lang-niet 40 jaar ben....!!!)
leuk :-) wij hebben ook drie katten en het is genoeg maar wat is het lief hey die pluizige kittens ik voel met hem mee hoor ! en veertig ? hihi dat is PIEP jong ikke ben er al 51 ! - Vijf uur rijden bij je vandaan is inderdaad een eind weg. pff dat zal best even wennen zijn, veel feestboeken en smssen !!
BeantwoordenVerwijderenWat een genot om je lieve Pucca zo te zien , lijkt me een lieverd.♥
BeantwoordenVerwijderenMooie bloemen in de tuin, heel zomers... jasmijn geurt zo lekker he? Een van mijn favo bloemen.
Stoer van Vogeltje dat hij toch een poging gaat wagen, vind dat erg knap van hem. Ook ik zou in een vreemde omgeving me niet op mijn gemak voelen, dus voel met hem mee..
En jouw lieve Muis word al groot.. moeilijk is dat om ze los te moeten laten he? Heb een zoon van 18 en ja, ook die gaat steeds meer zijn eigen leven lijden..
Het hoort erbij, maar soms is het moeilijk. We blijven nu eenmaal moeders he?
Geniet van de zon xxxxx
Ach, je lieve Muisje. Vijf uur rijden is inderdaad wel erg ver om even heen en weer te gaan. Maar....het is voor het goede doel, moet je maar denken. Al zal je haar - zeker in het begin - vast heel erg missen. Sterkte! En...gelukkig bestaat er tegenwoordig internet en skype, waardoor je heel erg goed contact kunt houden.
BeantwoordenVerwijderenAgos, je vogeltje. Heb wel erg met hem te doen hoor. Hoop dat het lukt dat uurtje blijven. Moeilijk zo'n grote verandering voor zo'n vogeltje hoor. Maar wie weet, gaat hij daar toch zijn draai vinden. Hoop het voor jullie allebei!
xxx
Ojee, ja 5 uur rijden, wel stoer van je dochter ! En wat je zoon betreft, het gaat wel goedkomen. Hij moet dat vertrouwen krijgen en niet worden gepusht. Ik denk dat je het goed doet door 'm geleidelijk te laten wennen. Het is ook weer een hele sprong voor hem. Misschien mag hij wel de kittens een beetje in de gaten houden. Mijn knul kan ook niet goed tegen veranderingen, sommige mensen vinden dat ik hem moet dwingen maar dat wil ik niet. Ik wil 'm wél sterker maken en dat gaat beetje bij beetje, op zijn eigen manier.
BeantwoordenVerwijderenOh en jij nog lang geen 40 ? Hahahahahaha da's toch nog piep ! Ik word over een paar dagen nog-lang-geen-50 (echt nog lang niet pffft nou wat scheelt 't)...
Haha, ik zei voor de grap vanmiddag tegen mijn zoon, nog even en dan word ik 39. Hij moest er heel hard om lachen, maar ik werd echt wel verbeterd... Helaas :)
BeantwoordenVerwijderenNee, je hebt helemaal gelijk, niet pushen, daar wordt het allemaal niet beter van. Je hebt alleen jezelf en vooral je kind er mee.
Dus, we doen rustig aan en dan is het natuurlijk mijn voordeel dat als oproepkracht zelf mijn beschikbaarheid door kan geven. En, helaas voor het ziekenhuis ben ik nu weinig beschikbaar. Mijn kind gaat voor!