Van alles en nog wat

Nu ik thuis zit lijkt het wel alsof de tijd versneld gaat....

Ik lijk wel tijd te kort te komen om te doen wat ik allemaal wil

en zo veel is dat niet.

Zal ook wel komen omdat ik Vogeltje al een week thuis heb.

Hij was zo moe! En dan is hij zo overprikkeld dat het ons verstandiger leek om hem een 

weekje vakantie te geven. (En dan is het wel handig dat moeders toch al thuis is.)

Maar ja, dan kom ik niet zo erg toe aan dingen voor mezelf doen... 

Tenminste niet zo veel als ik zou willen.

Als ons Vogeltje zo moe is dan zit hij erg in zijn hoofd, 

aan het fantaseren en denken. 

En als hij dan op de boerderij is, storen ze hem (in zijn beleving) de hele tijd.

Dus hij is al een week alles aan het doen wat hij wil, niks, fantaseren en lego bouwen.

Maandag gaat hij weer en hoe lief ik hem ook vind, 

pfff, ik ben er ook wel weer aan toe!

Gister hebben we wel een schrik gehad!

Vogel riep ineens dat Amara (de kat die ik nog moet voorstellen) weer een vogel ving.

Dus ik ging even kijken. 

Het ging om een roodborstje, die onder mijn auto was gekropen.

Ik heb hem opgepakt en toen deed hij ineens zijn oogjes weer open.

Hij leefde dus nog!

Binnen heb ik hem heel voorzichtig bekeken en 

hij had een wond onder en boven zijn vleugeltje. 

Ik wist even niet zo goed wat ik er vervolgens mee moest doen.

Dus ik heb mijn zwager gebeld, die werkt op de dierenambulance. 

Hij was zelf vrij, dus hij adviseerde me om even te bellen, 

zodat ze het vogeltje op konden halen.

Terwijl we wachtte tot ze kwamen deed het vogeltje zijn oogjes dicht en ik dacht, oh nee...

Toen ik hem oppakte bleek hij alleen in slaap gevallen te zijn, want hij probeerde weg te vliegen.

Hij landde op de tafel en zodra ik hem weer pakte begon hij toch te piepen!!!

Het was maar goed dat wij geen Roodborst verstaan, 

want we werden echt flink uitgescholden!

De jongens van de dierenambulance hebben hem daarna opgehaald 

en van mijn zwager hoorde ik later dat hij naar de vogelopvang is gegaan.

En Amara? Die is de hele dag aan het zoeken geweest naar "haar vogeltje".

Vandaag heb ik een gesprek gehad op mijn werk over wat ik zou kunnen 

gaan doen, tijdens het therapeutisch werken.

Ik sprak met de regieverpleegkundige en we hebben afgesproken 

dat ik wat verpleegkundig ondersteunende dingen ga doen.

De medicatie en chemokuren checken, lijsten uitwerken en

wat (tijdrovende en voor verpleegkundigen verplichte) 

administratieve dingen overnemen.

Mijn voorstel was 2 ochtenden in de week. Daar was ze het niet mee eens.

Eerst maar eens 2 uurtjes per keer proberen...

Gelukkig is nog niemand het eens met de bedrijfsarts!

Wel met Vogel nog even bij de kringloop geweest en

daar zijn we beide blij vandaan gekomen.

Vogel met een hele stapel legoboekjes en ik met een dienblad,
die ik inmiddels al heb veranderd.

Ik was alleen vergeten een foto te maken voor ik begon met verven, vandaar...
Ik nam nog een paar heel grappige kledinghaakjes mee.

Ook maakte ik de lente poncho af.
Omdat al heel snel vond dat het te lievig werd voor mijzelf,
maakte ik hem af voor een kleuter.
Vandaag ging ik hem brengen bij de 4 jarige.

Zoals je aan haar stralende glimlach kan zien, was ze er heel blij mee!

De eerste mok cozy met theezakje gaf ik aan mijn lieve vriendin

toen ze het even een beetje moeilijk had.

Intussen heb ik er nog een paar van andere stofjes gemaakt.

Nog 2 daagjes en dan bestaat mijn blog 1 jaar.
Dus dan wordt het tijd voor een traktatie....