maandag 2 september 2013

Dubbel gevoel

Ja, een heel dubbel gevoel. Aan de ene kant super trots, maar aan de andere kant ook erg verdrietig.
Mijn lieve Muis gaat over een week naar België verhuizen voor haar verdere studie.... En ja, dat is echt super stoer van haar, vandaar trots. Maar mijn lieve meisje gaat uit huis en wel heel ver weg! Het is hier vandaan ruim 5 uur met de auto en ruim 7 uur met de trein. Het is dus niet te doen om even een weekendje naar huis te komen, dat haalt ze niet met de trein.
Maar goed, hier in huis wordt alles voorbereid op de verhuizing. Ze heeft nu bijna haar hele kamer ingepakt, bijna alles wat ze nodig zou kunnen hebben om zelfstandig te kunnen wonen, is gekocht/gevonden/gekregen/gemaakt en ingepakt.
Moeders maakte voor haar kot nieuwe gordijnen en omdat er toch stof over was, ook maar kussens voor op de stoelen en een sprei voor op haar bed.
Kon ik gelijk mijn nieuwe lockmachine uitproberen en leren kennen.
En omdat ik nu steeds een theedoek onder mijn machines legde (schuift makkelijker), heb ik gelijk maar matjes genaaid voor onder beide naaimachines.
Omdat ik geen biaisband in de juiste breedte meer had, heb ik de randen nog niet netjes afgewerkt. Dat komt nog (of niet, zo werkt het ook). 
Ik heb een laagje gewatteerde stof tussen twee lapjes genaaid en aan de zijkant ook nog een stukje dubbel gevouwen. Nu is het opbergplek voor mijn tornmesje en centimeter en kan ik hem ook gelijk gebruiken als speldenkussen.
Het enige wat ik nu nog moet hebben is mijn eigen hobbykamer. Maar ja, dan zijn we weer terug bij het bovenstaande. Als Muis weg is, krijgt Vogel haar kamer, nadat ik hem heb "ontmeisjest". En dan krijg ik Vogeltjes kamer als hobbykamer (en daar slaapt Muis dan ook als ze thuis is). Daar kunnen mijn machines gewoon op tafel blijven staan. Dat is natuurlijk heel fijn, maar ja....
Ik weet het ze is 19 en ik ben een ontzettende kloek... Kan er niks aan doen..

8 opmerkingen:

  1. Ik wens je heel veel succes en sterkte. Volgens mij is het moeders eigen, want mijn moeder vond het ook niet zo leuk dat ik op kamers ging. Weleens waar in dezelfde stad, maar niet meer in huis.
    Het komt wel goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Maar dat is wel heel spannend! Zowel voor haar als voor jou. Zij maakt een hele grote stap in haar leven en jij zal haar toch een beetje moeten leren loslaten. Maar het is ook iets moois! Heel veel sterkte en probeer er ook een beetje van te genieten. Je 'kleine' meisje gaat maar 1x het huis uit tenslotte :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ach... idd heel dubbel..... lijkt me heel moeilijk om ze te moeten loslaten. Mijn lieve zoon is 18 en gelukkig nog niet eraan toe om uit huis te gaan, maar als die dag komt, vrees ik dat ik ook niet heppie zal zijn....
    Sterkte xx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. 19 is een mooie leeftijd om zelfstandig te zijn. Wel jammer dat ze zo ver bij je vandaan zal zijn. Skype is dat wat ? kunnen jullie elkaar toch zien en met elkaar praten.
    Onze dochter (25) overweegt om te emigreren. Pfff haha ik gun ze alle geluk maar eerlijk gezegd hoeft dat voor mij niet hoor.

    Succes en sterkte !
    xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel veel sterkte voor de komende tijd. Het is inderdaad niet om de hoek dat je ff een bakkie kan doen. Het komt goed maar het duurt ff alles moet weer een plekkie krijgen.

    Corina

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh, ja dat is spannend. Zelf ben ik destijds op 18 jaar ook naar België gegaan voor studie, maar dat was maar een kleine 3 uur van huis, dus ik ging wel om het weekend naar huis (vrijdagmiddag/avond weg, zondagavond weer terug), later om de 3 a 4 weken.

    Sterkte met alles. Gelukkig is er nu internet en de mobiele telefoon! Ik moest destijds met een handvol munten naar de telefooncel!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oh spannend!
    Waar gaat ze studeren?
    Dat komt allemaal goed!

    BeantwoordenVerwijderen